We vieren de veerkracht op Wereld Kanker Dag
Door: Rachèl van Rappard, fysiotherapeut bij Basalt in Delft
Vandaag is het Wereld Kanker Dag. Wat betekent dit nu eigenlijk? En valt er eigenlijk wat te vieren?
Volgens de laatste cijfers van het Kankercentrum Nederland krijgt 1 op de 3 Nederlanders kanker en 1 op de 7 vrouwen borstkanker. De behandelingen kunnen heel ingrijpend zijn, zowel fysiek als mentaal. Na deze vaak intensieve en zware periode kunnen patienten zich verloren voelen, “Ik ben klaar, en nu?.“ Het haar gaat weer groeien, en het vlotte pittige kapsel geeft een stoer imago, maar zo voelt iemand zich nog niet. Je wilt je gezinsleven, hobbies en sociale contacten weer oppakken, je werkgever verwacht je misschien ook weer terug. Maar kan ik dat al wel? Hoe pak ik dat aan? Voor deze mensen bieden we Oncologische Revalidatie. Met het hele team helpen we patienten weer op weg om hun rol als vriend, echtgenoot, ouder of collega weer op te pakken. We helpen ze bij de verwerking, geven handvatten om om te gaan met de verminderde energie en dagen ze fysiek uit zodat ze na de revalidatie steviger in de maatschappij staan. Dit doen we inmiddels al 20 jaar.
Toen we destijds begonnen was ik al als fysiotherapeut betrokken. In de loop van de jaren hebben we honderden patienten voorbij zien komen en veel verschillende vormen van kanker met een diversiteit aan behandelingen. Mensen na de “in opzet curatieve behandeling” en mensen in de palliatieve fase. Mensen die aan het begin van hun carrière staan, of juist bijna gepensioneerd. Ze hebben allemaal hun eigen verhaal, en liepen vast in hun herstel.
We hebben steeds nieuwe kennis opgedaan over de beperkingen waar mensen tegenaan lopen. Zo heeft de ergotherapie een bed ontwikkeld voor mensen met slokdarmkanker, die niet goed plat kunnen liggen, maar wel comfortabel willen slapen. Of hebben we online oefenprogramma's voor mensen zodat ze ook thuis kunnen oefenen.
Ook de wetenschap heeft niet stil gezeten, waardoor operaties de afgelopen jaren zijn veranderd, bijv. de borstreconstructie met lichaamseigen weefsel, in plaats van siliconen. Tijdens het trainen zullen mensen dan moeten leren en durven om weer hun buikspieren te gebruiken. Datzelfde geldt ook voor mensen die een stoma hebben gekregen. Dat maakt dat elke patient net weer andere klachten heeft en persoonlijke vragen heeft.
Dat er meer aandacht is voor revalidatie na kanker zien we ook terug in ons netwerk. We hebben een fijne samenwerkingen met fysio-, ergo- en huidtherapie-praktijken in de regio.
Omdat we veel waarde hechten aan de actieve leefstijl, ook vanwege de preventieve werking die daar vanuit gaat, hebben we sinds 10 jaar een sportloket. Samen met de bewegingsagoog bespreek je welke sport of activiteit je zou willen gaan doen en wat er voor nodig is om dit vol te houden.
Kortom, de oncologische revalidatie is volop in beweging en ontwikkeling. En dat is ook nodig, want kanker kan ons allemaal overkomen, het gebeurt niet alleen bij anderen. In 2014 kreeg ik zelf de diagnose borstkanker. Ik heb toen ongelofelijk veel gehad aan de gesprekken en adviezen van mijn collega’s. Want laten we eerlijk zijn, we weten het vaak goed aan anderen uit te leggen, maar als het jezelf betreft, is het toch een stuk lastiger.
Gelukkig kan ik zeggen dat het goed met me gaat, maar wat ik soms mis, en dat hoor ik ook veel van onze patienten, is dat je met kanker ook een stukje onbevangenheid kwijtraakt.
Waar ik aan de andere kant dan weer ongelofelijk trots op ben, is de hoeveel veerkracht die er in ons allemaal zit. De wil om je dagelijkse dingen weer te kunnen, je sociale leven, sport en werk weer op te pakken. En zolang deze veerkracht er is, is er ook hoop. En laten we dat vandaag op Wereld Kankerdag vieren!
Deel dit bericht:
Terug