Word vrijwilliger bij Basalt!

Wil jij in je vrije tijd iets voor anderen betekenen? Basalt is altijd op zoek naar enthousiaste vrijwilligers. Vrijwilligers maken onze zorg voor patiënten rijker.

Wat doe je als vrijwilliger?

• Je haalt en brengt kinderen en volwassenen naar de juiste afdeling voor hun therapie (transfer)
• Je zorgt voor een frisse neus door een stukje te gaan wandelen
• Je gaat met patiënten mee naar het ziekenhuis voor een afspraak
• Je helpt in het zwembad, bij de revalidatietechniek, de technische dienst of bij de peutercrèche
• Je doet een koffieronde, helpt achter de bar of in het restaurant

Interesse?

Wij zoeken mensen (18+) die minimaal een jaar beschikbaar zijn. Heb je interesse? Neem dan vrijblijvend contact op met onze coördinator vrijwilligers via i.vandriel@basaltrevalidatie.nl. Of bel 0653240659. Wij verwelkomen je graag!
 

▸ Vrijwilliger Patiëntenbegeleiding - Den Haag
▸ Vrijwilliger Baristakar - Leiden
▸ Vrijwilliger Kindertransfer - Den Haag
▸ Vrijwilliger Restaurant - Leiden
▸ Vrijwilliger Restaurant - Den Haag
▸ Vrijwilliger Gastvrouw/Gastheer Huiskamer - Den Haag
▸ Vrijwilliger Gastheer/Gastvrouw - Den Haag
▸ Algemeen Vrijwilliger &Basalt - Den Haag
▸ Vrijwilliger Smartlab - Den Haag

Wij kunnen helaas geen mensen aannemen die een gezinslid in behandeling hebben bij Basalt of zelf in de laatste 6 maanden hebben gerevalideerd bij Basalt.
 

Vrijwilligers aan het woord
 

Frederieke is vrijwilligster bij Basalt in Leiden. In oktober 2021 is zij begonnen met de “rijdende” bibliotheek voor de klinische patiënten. Frederieke: “Elke woensdagmiddag ga ik met mijn man de afdeling langs en kunnen mensen net zoveel boeken en of tijdschriften nemen als ze willen. Op de boekenkar ligt van veel genres wel iets; romans, thrillers, kunst / geschiedenisboeken en tijdschriften. Als een patiënt om een bepaald boek vraagt dat we niet bij ons hebben, dan gaan we ernaar op zoek. Er was een keer iemand die erg graag een Franse bijbel wilde. Was even zoeken maar we konden er ’s avonds één langsbrengen!”.

Patiënten vinden de boekenkar een goed initiatief en Frederieke geeft aan dat ze veel waardering hiervoor krijgen. Frederieke: “Vaak vinden de mensen het gezellig om een praatje te maken over de boeken of over zichzelf. Het is fijn dat we daar de tijd voor hebben en er de ruimte voor krijgen.”

Liesbeth is vrijwilliger bij Basalt Zoetermeer. Acht jaar geleden ging ze met pensioen. Haar man werkte bij Basalt en hij kwam ook weleens in Zoetermeer. Hij tipte Liesbeth om eens te kijken of ze vrijwilligerswerk leuk zou vinden en op dat moment hoorde hij dat ze een vrijwilliger zochten in Zoetermeer.

Liesbeth doet allerlei werkzaamheden zoals administratief werk (kopiëren etc). Ze zorgt voor bestellingen en dat de keuken volgens de voorschriften schoongehouden wordt. Met kerst maakt ze het overal gezellig met versieringen. Ook verzorgt ze de planten. Verder doet ze hand- en spandiensten waar nodig. Liesbeth komt één ochtend in de week, en als het nodig is een twee.

Liesbeth: “Ik heb het reuze naar mijn zin. Ik voel me één met het team en ben helemaal opgenomen in de wekelijkse perikelen. Op dit moment wordt er verbouwd en komt er een afdeling Kinderrevalidatie. Ik hoop dat ik daarbij kan helpen.

Hans is al jaren een vast gezicht op de locatie Den Haag. Hij brengt kliniekpatiënten naar hun therapiesessie en weer terug. Daarnaast brengt hij met veel liefde een kopje koffie of thee langs de kamers en op vrijdagavond een versnapering. 'Het contact met patiënten geeft me veel voldoening. Het er kunnen zijn voor een patiënt vind ik heel belangrijk. Een luisterend oor, samen lachen of een troostend woord. Ik neem er, als het kan, de tijd voor. Het contact met de verpleging en de therapeuten gaat zeer ontspannen en gemoedelijk. Net zoals ik het zelf jaren geleden als patiënt van Basalt heb ervaren, zo voelt het nog steeds als een warm bad. Een geweldige organisatie om voor te 'werken'.

Gerda, Marjolein, Elly & Klazien: We halen op maandag- en dinsdagmiddag kinderen van de naastgelegen mytylschool op en brengen ze naar Basalt. We halen de kinderen uit de klassen, verzamelen ze en lopen dan gezamenlijk naar de wachtkamer. Na de therapie brengen we ze weer terug naar school. Je moet wel een beetje flexibel zijn, want er zijn weleens kinderen ziek of er komt er een bij. Sommige kinderen hebben een etuitje met medicijnen voor noodgevallen bij zich of er moet een looprek of spraakcomputer mee. Onderweg hebben we vaak leuke gesprekjes, over een vakantie of een Nintendospel waar ze gek op zijn of dat ze een broertje of zusje krijgen of 'Ik ben een dinosaurus'. Dan gaan we mee in hun verhaal. Kortom: het zijn kinderen net als alle kinderen. Je hebt hele lieve, sommigen hebben een gebruiksaanwijzing en er zijn stuiterballen bij. Dan is het weleens moeilijk om "de kikkers in de kruiwagen te houden".

Vrijwilligers Bernard en Joop richten elke drie maanden een nieuwe kunstexpositie in op de locaties Leiden, Den Haag en Delft. Patiënten en bezoekers kunnen daardoor genieten van steeds wisselende kunstwerken, zoals schilderijen, fotografie en keramiek. De mannen geven samen de kunstwerken een plek en zorgen voor de administratieve afhandeling van de exposities. Als kunstliefhebbers slaan Bernard en Joop hiermee twee vliegen in één klap, iets zinvols bijdragen voor patiënten én bezig zijn met hun hobby.

Jolanda: ‘Ik sta met veel plezier achter de bar en soms in de keuken. Als het zo uitkomt, serveer ik eten aan de patiënten. Bij Basalt ben ik op mijn plek, zo voelt dat. Wat ik heel fijn vind, is dat het vaste personeel me als een gelijkwaardige collega ziet. Het geeft je het gevoel dat je ertoe doet.

Jeroen: ‘Ik heb hier zelf gerevalideerd na een ongeluk. Inmiddels werk ik al 18 jaar als vrijwilliger achter de bar. Ik werk hier met veel plezier en waardeer alle gezelligheid en humor binnen het team.'

Als gastheer brengt Vincent patiënten van de kliniek naar hun therapie en weer terug. Hij weet als geen ander wat patiënten meemaken als ze revalideren, want een aantal jaren geleden stond hij zelf in hun schoenen. Toen Vincent 36 was kreeg hij een hartstilstand op de tennisbaan. Tijdens de reanimatie hebben zijn hersenen zuurstoftekort opgelopen met blijvende beperkingen als gevolg. Praten gaat nu moeilijker en hij is afgekeurd voor zijn werk. Hij wil zich graag nuttig blijven maken. Vrijwilligerswerk geeft hem die mogelijkheid. ‘Ik vind het leuk om mensen te helpen. Het geeft me veel voldoening. Als de situatie zich ervoor leent, vraag ik aan patiënten waarom ze in de kliniek liggen. Ik vertel soms dat ik zelf gerevalideerd heb en dan heb ik meteen een klik. Het geeft ze hoop om mij te zien en te zien dat het weer goed kan komen.’